رباتیک یادگیری بی پایان (3)
در قسمت قبل گفتیم که رباتیک مقوله ای فرای علم فنی و خروجی های الکترومکانیکی هوشمند است اما برای این که بخواهیم کاربرد خاصی را از این حوزه بگیریم باید شرایط را برای عملکرد آن کاربرد مساعد کنیم. پس قبل از اینکه در خصوص عملکرد گسترش این علم در جامعه بپردازیم ابتدا مباحثی از وضعیت اجتماعی را لحاظ کنید.
1- در ایران شیوه تفکر منطقی در مدارس آموزش داده نمی شود
2- در ایران نه قوانین مدنی و نه قوانین شرعی آموزش داده نمی شوند
3- به دلیل عدم آموزش های مربوط به ارتباطات ، ارتباطات غیرقانونمند کیفیت پایینی دارند در عوض ارتباطاتی که توسط یک سیستم کنترل می شوند مثل ارتباطات شبکه های اجتماعی مجازی رشد می کنند
4- در ایران نتیجه را معمولاً اجماع مشخص می کند نه تحلیل
5- دشمن به لحاظ مالی از ما قوی تر است پس قوانین را پول محور طراحی می کند و اگر ما با قوانین دشمن بازی کنیم موفق نخواهیم بود.
6- مهارت های کار تیمی در ایران آموزش داده نمی شوند
7- اعتیاد به بازی های کامپیوتری و مواد مخدر به همین دلایل رو به رشد فزاینده است
8- عموم مردم به لحاظ جنگ نرم حتی آموزش های کمک های اولیه را ندیده اند
9- شکاف های اجتماعی و بی سوادی به شدت به کیفیت زندگی آسیب می زند و ....
با توجه به این شرایط بسیاری از قربانیان از جهل خود بی خبرند چرا که این جهالت ها همه گیر و طبیعی است. پس نمی توان این مشکلات را به صورت مستقیم حل کرد. یعنی معمولاً کسی حاضر نیست معادل هزینه ای که برای کنکور کرده برای یادگیری مهارت های تیمی یا کمک های اولیه جنگ نرم هزینه کند و یا تصور می کند که قوانین مدنی را فقط و فقط به این دلیل که سو سابقه ندارد می داند !
پس نیاز به ایجاد فضایی داریم که بتوان در آن بخشی از این خلاء ها را پوشش داد و چه حوزه ای بهتر از رباتیک ؟
به دلیل ایدئولوژی زدگی و مدرنیسم اجتماعی و متریالیستیِ رو به رشد که به دلیل بسیاری از اشتباهات صورت گرفته در گذشته به جهت فقر و جنگ زدگی کشور امروزه تقریبا فراگیر شده و همچنین به همین دلایل و پیوندهای ناخواسته بین رباتیک و ایده اولوژی مدرن ، قدرت نرم ، توسعه کشور و ... خوشبختانه قربانیان علومی مثل رباتیک را ستایش و آنرا نمادی از توسعه و پیشرفت می دانند و همچنین به دلیل تنوع ، نامحدودی ، انعطاف پذیری ، قابلیت القای حس رقابت ، ماجراجویی ، کارتیمی و ... رباتیک به لحاظ جذابیت و محتوا حوزه ی بسیار مساعدی است .
از جهتی در مباحث پیشرفته رباتیک دانشجو مجبور به درک شیوه تفکر و هوش است که درک این مباحث به صورت هدفمند می تواند به نوعی تفکر منطقی را ترویج دهد. همچنین رباتیک فعالیتی تیمی است و مسلماً بخش کوچکی از هنر های ارتباط جمعی به صورت تجربی درک می شوند. و نیز آسیب های مربوط به اوقات فراغت کاهش یافته و درک عملکرد بازی های کامپیوتری منجر به ناباوری دنیاهای مجازی و کاهش اعتیاد به این فضا نیز می شود که خود نقش موثری در کاهش اعتیاد به بازی های رایانه ای دارد. البته این حوزه به صورت گسترده جای تحلیل دارد و در این بخش فقط سعی شده نمایی از یک نگاه متفاوت به حوزه رباتیک معرفی شود.
همچنین در سال های اخیر ضعف ناشی از جراحی های اقتصادی کشور منجر به کاهش اعتماد به نفس ملی شده و باید توجه داشت که برای یک دانش آموز دبیرستانی رسیدن به تکنولوژی ساخت نانو موتورها نمی تواند درکی از پیشرفت ملی ایجاد کند ساخت یک ربات ملی مثل آسیمو چطور ؟ کشور های توسعه یافته با ساخت فیلم هایی مثل "آدم آهنی" یا "من ربات هستم" یا "هوش مصنوعی" به جز اهداف از پیش تعریف شده عمومی هالیوودی با به رخ کشیدن توان رباتیک ملی یک کشور سعی در ایجاد رضایتمندی و اعتماد به نفس در عموم اجتماع داشته اند .
یادداشتی از "سیدمحسن طباطبایی فر"
