معضلات سیستم آموزشی در کلام آقای رابینسون

       آقای کن رابینسون ، یک کارشناس و پژوهشگر در زمینه آموزش و پرورش است که سخنرانی های متعددی در زمینه آموزش و خلاقیت را ارائه کرده است . او معتقد است بزرگ ترین مشکل عصر حاضر کهنه شدن و معیوب بودن سیستم آموزشی در تمام کشور های دنیاست . به نظر او بنیان این نظام در امریکا و سایر کشورها هیچ فرقی با هم ندارد ، به همین دلیل اقبال عمومی نسبت به رشته های آموزشی در تمام کشور ها یکی است . یعنی در اغلب جاهای دنیا همه آدم ها ابتدا به ریاضیات و علوم تجربی و سپس به علوم انسانی و بعد هنر اهمیت می دهند چرا که سیستم آموزشی زمانی که شکل گرفت برای رفع نیاز نیروی کار بود و طبعاً کارها در آن زمان بیشتر به ریاضیات و علوم تجربی و کمتر به دو تای بعدی نیاز داشتند و به مرور این جا افتاده است که رشته ریاضی مهم تر است . او معتقد است اوج و نهایت برون دادِ نظام آموزشی تولید استاد است و استاد کسی است درست شبیه ما که از بدنش برای حمل سرش استفاده می کند ، کسی که در کنفرانس های علمی شرکت می کند و درباره آنچه مطرح شده مقاله می نویسد . در واقع منظور او این است که نظام های آموزشی فقط روی سر به بالای انسان کار می کند و به سایر مهارت ها و استعدادها هیچ توجهی ندارد . مثل زبان بدن ، مهارت های حسی و ... و تنها سعی دارد بچه های ما ریاضی را خوب یاد بگیرند ، با ادبیات کشور ها آشنا شوند و بدانند اتفاقات علمی چطور باعث می شوند سرکه و جوش شیرین کف کنند یا چرا بادکنک می ترکد و ... برای همین یک بچه  10 ساله باید هفته ای 6 تا 8 ساعت ریاضی کار کند و تنها نیم تا یک ساعت هنر بیاموزد . به گفته او بچه های ما تنها به مدرسه می روند تا خواندن و نوشتن بیاموزند و این یک ظلم بزرگ است .

پیشنهاد می کنم برای درک بهتر مشکلات زندگی خود و آینده فرزندانتان دو فیلم زیر را مشاهده کنید .

البته راهکار ها و نظریات این استاد با نگرش اعضای این مجموعه زوایایی دارد ولی به لحاظ اعتبار علمی و زحمات قابل ملاحظه  و بیان رسا و قوی ایشان مشاهده ویدیو های زیر می تواند بسیار مفید باشد